Happy thanksgiving!

Afgelopen maandag, 13 oktober, hebben we thanksgiving gevierd bij Sander's collega Rob, zijn vrouw Annette en hun kinderen. Thanksgiving is hier een echt familiefeest, bijna net zo belangrkijk als kerstmis. Dat geeft heel wat gereis in zo'n groot land! Traditiegetrouw eet je een enorme kalkoen, aardappelpuree (van gewone of zoete aardappelen) en is er gravy (jus) en cranberry saus. Met appel of pumpkin pie (pompoentaart) als toetje. Er was nog veel meer op tafel afgelopen maandag, maar dit zijn de classics zo te zeggen. Annette wilde vast geen twee weken kalkoen eten en net als vorig jaar hadden ze Rob's collega's uitgenodigd voor het thanksgiving diner. En ik vind het heel knap, ze maakt kalkoen of ze al jaren ervaring heeft! Rob, Annette, nogmaals bedankt voor jullie uitnodiging en het inbrengen van de canadese tradities.
Wat trouwens voor ons heel vreemd is: wij kenden thanksgiving als een feestdag ergens eind november in Amerika. Het is tevens de start van het kerstmis shopping seizoen daar. Maar hier is het ruim 6 weken eerder, hoe dat verschil ontstaan is moeten we nog eens opzoeken op wikipedia of zo. In ieder geval heel goed, de traditie met al die lange weekends (vrije maandagen) hier, heel plezierig!

We had a great thanksgiving diner at the house of Sander's colleague Rob, his wive Annette en their children. Rob and Annette are dutch too, so it is marvellous how Annette cooks the traditional turkey diner for us, like she has been doing that all here life. Good job Annette! We were very happy that they did not want to eat turkey for two full weeks and therefore invited us/Rob's collaegues. It was already the second year we had thanksgiving at their house. Thanks again for inviting us!
We knew thanksgiving from our time living in teh States as a holiday in the end of novemeber, the christmas season shopping opener. We will have to look up on Wikipedia why Canada and America have these hlidays more than 6 weeks apart. You would think it is the same tradition and holiday. However, we love all these free mondays and long weekends they have over here. Great tradition Canada!

Rennen, rennen en rodeo. Running, running and rodeo.

Hi, dit keer vooral veel foto's en ik zal proberen niet te langdradig te zijn met de tekst. Ten eerste, vorige week zaterdagochtehnd, in alle vroegte (!! 5.45 op, om 7.15 melden bij de start, het is dan net licht aan het worden) heeft Sander weer heel knap een halve marathon gelopen in iets meer dan 1 uur en 38 minuten. Hij was 'er in geluisd': het zou een makkelijk vlak parcours zijn, maar dat parcours was gewijzigd en bevatte nu heel wat geniepige kleine heuveltjes. Was dus heel zwaar, en daarom was die 1.38 een erg goede tijd.


Dit weekend eerst pa en ma opgebeld, die waren vandaag 57 jaar getrouwd. Ze hadden het zelf dit keer eigenlijk vergeten, pas 's middags kwamen ze erachter dat het hun trouwdag was. Verder begon deze zaterdag het cross country seizoen van de Calgary Roadrunners: 10 races over echt steil terrein in parken her en der in Calgary en omgeving. Iedere race is ongeveer 8 km, start gelukkig op een christelijke tijd (12 uur zaterdagochtend) en na afloop is er warme soep en een overvloed aan desserts (meest chocolade, koeken, cake en taartachtige dingen). Om te voorkomen dat ik in een overmoedige bui mezelf ook inschrijf voor de halve afstand had ik me vooraf als cours marshall aangemeld: ergens op het parcours een kruising bewaken en zorgen dat lopers niet een foute afslag nemen. Het parcours was echt leuk, ze moesten twee keer een snelstromende rivier over. Het water stond maar tot aan je kuiten maar de stroming is toch nog erg sterk. Echte croos-country dus, iederen nat, vies en modderig. Sander was ook nog gevallen bij het opklimmen van de steile kant, dus die was extra vuil. Kortom, veel vermaak en plezier gehad met alle anderen.


Vandaag, zondag, wilden we weer eens iets anders doen dan onze gebruikelijke sportieve bezigheden. We zijn naar de finale geweest van het Canadese rodeo kampioenschap, hier in Calgary. Van dichtbij gezien hoe de stoere mannen op de paarden en stieren klimmen voor de start, dat gebeurde pal onder onze neus. Verder worden er ook kleine kalfjes gevangen met lasso's of met de blote handen, er zjn wedstrijden koeien drijven, en de dames racen om het hardts om een parcours heen met een paar vaten. Tijdens de Stampede waren we nog nooit naar de rodeo geweest, dus dit was een uitgelezen gelegenheid. Er was erg veel variatie, wat een vakmanschap hebben die mensen. Het meest imposante is toch wel de twee mannen die de stieren afleiden als een deelnemer gevaar loopt. Terwijl de stier fanatiek probeert de op de grond liggende berijder flink op de horens te nemen gooit zo'n man zich daar gewoon tussen. Petje af hoor! Het was ook goed om te zien dat als er iets fout gaat men meteen klaar staat om een touw door te snijden om te voorkomen dat een dier stikt. Dat viel me honderd procent mee. Wist je trouwens dat dit soort wedstrijden ontstaan zijn omdat men in het begin van de vorige eeuw bang was dat deze oude vaardigheden zouden verdwijnen in het moderne tijdperk van auto's en machines? Nooit geweten voordat ik hier kwam wonen.


Hi, mainly pics this time. First of all, last week Sander finished another half marathon again, in a little over 1 hour and 38 minutes. We had to get up at 5.45 am, be there at 7.15, it was still not fully daylight. He was "tricked into this race": he was infomred it was a flat course, but the course was changed this year ... with lots of hilly sections! Pretty hard, so his 1.38 was a very good result.

This saturday, october 4th, my mom and dad celebrated their 57rh wedding anniversary. It wasn't until in the afternoon that they thought about this special day theirselves!
This day was also the start of the Calgary cross-country season: 10 trail races, often with steep hills in parks everywhere in and around Calgary. Each race is about 8 km, starts at a decent time (at noon, thank god!) and ends with hot soup and a huge selection of desserts. In order to prevent myself from registring for the half distance in a brave moment I had volunteered to be a course marshall. The course was a real cross-country with two Elbow river crossings, ankle to calve-deep. Even with the water being this low the pull of the river was very forcefull. So everybody ended the way you are supposed too: wet, dirty and muddy. Especially Sander, since he had trouble climbing the steep wall out of the river and fell in the mud. So, classic fun!

Today, sunday, we went to see the Canadian rodeo championship. We hadn't yet visited the rodeo during the Stampede, so this was a perfect opportunity. We were very close to the place where the cowboys got on their horses and bulls. So much craftmanship, and so much variation in one rodeo (saddle bronc riding, bare back riding, bull riding, rope tieing, barrel riding, catlle pending etc etc). We had a lot of respect for the two cowboys that district the bulls whenever a rider is in danger. While the bull tries really hard to horn the rider on the ground these guys just throw themselves in between rider and bull, how brave! It was also good to see that whenever something goes wrong the men try not to harm any animal. They were very fast cutting a rope to eliminate any danger of a little calf choking. That was a lot better tahn I had anticipated before hand. Before I came to Calgary I did not know that these races and stampedes were organized in the old days because people were afraid all this old craftmanship would be gone once cars and machines would rule!