Alles gaat zijn gangetje. Everything going as usual.

Ik schrijf steeds minder vaak wat op de weblog, er zijn geen spannend nieuwe dingen meer te melden dus de drive is een beetje weg. Ook ben ik echt al weer druk op het werk. Ik probeer normale werktijden aan te houden en gewoon te doen wat kan in die tijd, maar ik voel de druk al wel weer op de schoudertjes rusten. Dus iedere keer weer opnieuw bedenken wat ik het belangrijkste vind en gewoon daar mee aan de slag gaan. Ik ben ook nog maar in mijn zesde werkweek hier, dus het is niet vreemd dat ik nog niet op routine draai. Het voelt trouwens of ik hier al veel langer dan zes weken rondloop, dat went toch erg snel.
Tot afgelopen dinsdag ging ik netjes met de fiets naar het werk maar ik vind dat mijn achilles weer opspeelt dus ik sta nu 's ochtends braaf bij de bushalte. De combinatie van heuveltje op fietsen en twee maal per week hardlopen is blijkbaar net teveel voor die spieren. Afwachten of een volle week rust effect oplevert, ik baal enorm als ik het daarna nog voel. Net nu de conditie weer een beetje op een goed peil begon te komen! Ik ben 2 weken terug trouwens enorm onderuit gegaan op een bevroren houten brug die spekglad was en waar ik de bocht in kwam zeilen alsof er niets aan de hand was. Mijn nieuwe jasje helemaal smerig, zonde, zonde, knie met schaafwond. Maar goed, op twee kleine vlekjes na is de jas weer schoon nu en de knie is ondertussen weer bijna heel. De veranda voor het huis is dus ook zo spekglad, het wordt oppassen deze winter. En hihi, Sander had de auto niet in de garagage gezet en moest vanochtend behoorlijk hard krabben (echt leedvermaak omdat hij nu de auto heeft en niet ik).

I write less on this weblog than before. there is less drive to write now there is not so much new and exciting stuf happening anymore. And it is also because I am really busy at work. I try to work normal hours and do just as much as possible during these hours but I already feel the pressure. So I ask myself 'what is most important?' and start from there. I am working here for 6 weeks now, so it's not strange that I don't have the routine yet. Although it's only the 6th week, I feel like I have been working a lot longer already, I got used to everything here really fast.
Until last tuesday I have been biking to work but my achille started hurting again. So I take the bus to work now. It's the combination of biking up hill and running twice a week, that's hust too much for my muscles. I hope a ful week of rest will cure me, otherwise I will be really disappointed. My running condition has improved a lot recently, I would hate to throw that away again.

About two weeks ago I fell on a frozen wooden bridge riding my bike to work. By now, washing removed most stains from my new jacket and my knee is heeled again. I have to be more careful! Also our deck in front of the house gets really icy, we have to beware this winter! This morning Sander had a really hard job de-icing the car: that's his own fault, he should have put it in the garage, :) !