Huifkarwagenrennen en de druk van het verkrijgen van een rijbewijs

Verleden week vrijdag zijn we naar de huifkar wedstrijden geweest. Dit is zeker een van de belangrijkste evenementen van de Stampede, te meer omdat veel van de beste huifkarwagen rijders uit de provincie Alberta komen. Toegang tot de huifkarwagen wedstrijd gaf ook autmatisch toegang tot het avondprogramma dat bestaat uit openlucht show van dans, muziek, vermaak, en vuurwerk. Ik vond de huifkarwagens geweldig om te zien. In iedere race zijn er vier teams op de baan. Een team bestaat uit een huifkar met span van vier paarden bijgestaan door vier "out riders", d.i. jockies op hun eigen paarden. Deze "out riders" moeten bij de start een aantal voorwerpen in de huifkar werpen en het span langs twee tonnen leiden. Daarna moeten ze binnen 125 feet van de huifkar over de finish komen. Dat betekent vaak dat ze flink gas moeten geven. Ik vind vooral het geluid van het span met de wagen geweldig om te horen. Minder was wel dat op zaterdagavond, de avond erna, tijdens een van de races drie paarden zijn overleden omdat twee wagens met elkaar in botsing kwamen. Een rijder raakte daarbij ook nogeens zwaar geblesseerd. Naderhand bleek dat het vooral een fout van een van de wagenrijders was, die te vroeg naar binnen kneep.
Dit voorval zorgde een aantal dagen voor grote koppen in de krant zoals je kunt begrijpen.
Iets anders dan. Om volledig gesettled te zijn dienen we nog een rijbewijs van de provincie Alberta te verkrijgen. Indien je op een werkvergunning binnenkomt in Canada, dan heb je 3 maanden omdat te doen en in de tussentijd mag je dan op je buitenlandse rijbewijs rijden. Er zijn echter altijd extra regeltjes die naar boven komen zoals dat een werkvergunning nog minstens 90 dagen geldig moet zijn op het moment van aanvraag van een Alberta rijbewijs. Je begrijpt het natuurlijk al dat van mij was slechts 78 dagen geldig toen ik samen met Liesbeth voor het eerst een poging deet het aan te vragen. Zoals in een eerdere post vermeld kreeg ik pas mijn nieuwe werkvergunning eind Juni zodat ik begin July er wel klaar voor was om het rijbewijs te gaan halen. Een Nederlands rijbewijs hebben maakt het echter wel veel moeilijker dan als je bijvoorbeeld een Brits, Engels, Duits, Frans, of Zwitsers rijbewijs hebt omdat je dan je rijbewijs kunt omruilen en je slechts voor ca. 70 Canadese Dollars klaar bent. Voor Nederlandse rijbewijs is er echter nog geen omwissel verdrag en dat betekent dat je zowel een theorie als praktijk test moet doen. Ik had een verwachting dat allemaal in een dag te kunnen doen maar dat liep anders. Heel prettig is dat je overal in de stad een "registry" kantoor kunt binnenlopen en dan vrijwel direct een theorietest kunt doen. Dat deed ik dus ook. Je moet minimaal 25 van de 30 vragen goed hebben en dat lukt me vrij makkelijk (1 fout). Vier keer een uur het theorieboekje bestuderen bleek dus voldoende. Toen kwam echter het onverwachte, om een zogenaamde road test te mogen doen, het praktijkexamen, diende ik mijn rijbewijs al in te leveren, en kreeg ik een leerlingrijbewijs (een Class 7 permit) wat zoveel betekent als dat je slecht een auto mag besturen als op de bijrijders stoel iemand zit met een geldig rijbewijs (non-probationary Class 5 permit) en ik diende ongeveer tien werkdagen te wachten totdat de RDW van Alberta het vinkje van een leerling had weggehaald in de registratie. Dat betekende dus dat ik in die periode niet heb autogereden maar alleen Liesbeth. Vooral als je langere stukken wilt rijden, zoals bijvoorbeeld naar de bergen, is dat toch wel heel lastig.
Enfin, na 8 werkdagen maar eens gebeld, en jawel, het vinkje was al weggehaald. Ik dus maar meteen een afspraak voor een praktijktest (advanced road test) geregeld voor de volgende dag. Dat is werkelijk veel beter dan toen ik rijexamen deet in Nederland want toen moest je toch wel 6 weken wachten. Ik weet niet of het nu beter is. Omdat Liesbeth a.s. zaterdagochtend naar Nederland vliegt is het toch wel lekker om het Alberta rijbewijs te hebben zodat ik haar naar het vliegveld kan rijden en weer alleen naar huis kan rijden. Het praktijkexamen is hier pittig, net zo pittig als in Nederland zou ik zeggen. Het duurt 50 minuten en vrijwel alle verkeerssituaties/handelingen worden wel getest. Ik was zenuwachtig en maakte meerdere keren dezelfde fouten zodat ik 121 strafpunten had waar om te slagen slechts 75 zijn toegestaan. Hoewel ik onbewust de fouten had gemaakt, ik wist de regels gewoonweg niet, en ik eigenlijk dus vol vertrouwen een volgende test had moeten aanvragen (waarin ik natuurlijk niet nog eens dezelfde fouten ging maken ...) werd ik toch heel onzeker. Dit werd vooral gevoed door "het moeten" halen van het rijbewijs omdat we anders in de problemen komen; Liesbeth moet ook haar rijbewijs halen maar dat gaat ze pas doen als ik het heb gehaald omdat dan in ieder geval een iemand van ons kan autorijden, moet ik het wel halen dus... Uren gewikt en gewogen en toen toch maar besloten om twee lessen te gaan nemen om wat meer ervaring te krijgen in wat nodig is om de praktijktest succesvol aftesluiten. Het is echter vakanties en alle tieners nemen enkele lessen om ook zich voor te bereiden op de test. Ik zou dus wel lessen kunnen nemen maar dan pas over tien dagen. Dat vond ik te lang duren en dus toch maar een nieuwe praktijktest aangevraagd (twee dagen na mijn eerste!). De test is op vrijdagmiddag en vol vertrouwen slaag ik nu toch wel vrijgemakkelijk (50 strafpunten). Ik krijg, na betaling en inlevering van het leerlingrijbewijs, meteen een tijdelijk volwaardig rijbewijs. Ik kan dus in principe vanavond Liesbeth naar het vliegveld rijden, maar we besluiten toch gebruik te maken van de bestelde taxi. Opgelucht rijden we naar huis, gaan lekker eten, en om acht uur komt de taxi voorrijden zoals afgesproken. Een hoop druk minder geef ik Liesbeth een zoen waarna ze in de taxi stapt.