Gisteren hebben we Sanders verjaardag gevierd. We zijn met twee van onze running club vrienden, Carla en Dave, Sulphur Springs loop gaan wandelen (weer in Bragg Creek). Ik wandelde rond met cupcakes en kaarsjes in m'n rugzak ter ere van Sanders verjaardag. Na een uurtje of zo begonnen die cupcakes ons te roepen dus rusten we met lunch en cake in een mooie meadow, een stuk gras tussen de bossen. Dave wilde voor Sander een stuk muziek spelen en miste zijn bril. Die moest op die boomstronk zijn blijven liggen langs het wandelpad toen hij zijn shirt uit had gedaan. Sander en Dave hebben daarom het meest steile stuk van de wandeling twee keer gedaan om die bril terug te halen. Hij lag er inderdaad nog. Ondertussen hebben Carla en ik heerlijk in de zon gelegen (circa 25 graden), al hoewel er wel heel wat mieren ons belaagden. Dave heeft nog fluit gespeeld en gezongen voor ons, hij heeft echt een goede stem. We hebben het hele schotse volkslied gehoord, hartstikke leuk.
Maar goed, we hadden toch nog zeker drie-kwart tot twee-derde van onze wandeling voor ons, totaal was ongeveer 12 km. Het laatste uur begon het te betrekken wat eigenlijk maar goed was met die hitte en het feit dat ons water al op was. De terugweg was langs een ridge (bergrug), dan verwacht je weinig hoogteverschil meer. Maar zoals altijd: het bleef elke keer weer geniepig stijgen en dalen, up en down, up en down. Dus wat de hoogtelijnen op je kaart ook zeggen: geloof nooit dat die Canadese paden ook echt vlak zijn!
Yesterday we celebrated Sanders birthday. We went on a hike, Sulphur Springs loop (also in Bragg Creek, like last week) with two of our running friends, Carla and Dave. I carried around cupcakes with little candles (that we could not lit due to the wind), about an hour into the hike the cupcakes screamed to be eaten, so we rested in a meadow, ahd lunch and ate the cakes. Dave wanted to play a song for Sander on the flute, missed his glasses and we figured out he had put them on a tree trunk somewhere along the trail while taking of a shirt. So Sander and Dave did the most steep part of the hike twice in order to find Daves glasses. And of course, the glasses were still on the trunk. Meanwhile Carla and I tried to get rid of all the ants crawling over us and enjoyed the warm sun (25 degrees Celsius, I guess). After the guys returned with the glasses Dave played and sang for us. He really has a good voice, we sang the whole scottish national anthum for us, great.
After this good rest we still had most of our hike in fromt of us, total was around 12 km. It became cloudy the last hour or so, but since we were out of water it was good it was a bit cooler. The way back was more or less hiking on a ridge, we did not expect a lot of elevation. But as always: up and down, up and down it went, sometimes pretty steep little parts. Whatever the altitude lines on your map say: never trust Canadian trails to be more or less flat!
Grote bonte specht
5 years ago
1 comments:
Ha Sander en Liesbeth,
Nog gefeliciteerd met jullie verjaardagen! Beiden zijn inmiddels verstreken dus bij deze nog vele jaren toegewenst!
Wij stressen fijn naar de zomer toe om dan weer met de camper er opuit te trekken.
Groetjes uit Zeist!
Post a Comment