We zijn in september 2 weken hier in Canada op vakantie geweest. We vertrokken 5 september in alle vroegte nog in het donker (nog voor 6 uur). De eerste 400 km waren zbekende weg, zogezegd "thuisterrein", namelijk door de nationale parken naar Jasper. Hoe verder je van Calgary af rijdt, hoe rustiger het op de weg wordt. Het was toch nog vrij druk zo op de vroege morgen aangezien het een lang weekend (labour day) was, veel drukker dan we hadden gedacht. Er sprongen dan ook geen herten, elanden of beren voor ons op de weg, wat wel een beetje jammer was. We zijn toch niet voor niets zo vroeg uit bed gekomen? Nou, we moesten vooral vroeg op pad omdat we toch zeker zo'n 800 km ver wilden uitkomen, zodat we ver van de grote steden Edmonton en Calgary zouden zijn en geen last zouden hebben van de weekend-toeristen bij het vinden van een motelkamertje 's avonds. Ons plan was om in twee dagen naar Prince Rupert te rijden, dat is zo'n 1500 km van Calgary vandaan aan zowat de meest noordelijke kust van West-Canada. Het ligt net onder Alaska. Van oudsher is die hele kust vissersgebied, vooral van de first nations (in Nederland noemen wij dat indianen, maar dat is niet politiek correct hier!). Maar goed, nog even terug naar onze heenreis. We schoten heerlijk op, lekker weer en ergens na 900 km hebben we een motelkamertje gevonden in het dorp VanderHoof (vast ooit door Nederlanders opgericht). En we hebben onderweg gezien dat het echt waar is: hoe ver je ook door blijft rijden, het bos en de bergen blijven doorgaan, er komt geen einde aan! Van Jasper naar VanderHoof was het uitermate rustig op de weg, het meest gevaarlijke was een remactie voor een overstekende beer.
De volgende dag, zondagochtend, maakten we kennis met een zeer gebruikelijk verschijnsel aan de Westkust: laag hangende bewolking, we reden dus de eerste paar uur veelal door de mist/wolken. Het maakt het landschap uiterst mysterieus, net zo`n beetje als in de Schotse Highlands. Ik heb een echte noodstop moeten maken voor een moose-familie, eerst ma en toen twee van haar kinderen staken vrij kort voor de auto over. Effe schrikken, de meeste dieren zijn toch wat schrikachtiger en steken niet meer over bij dichtbijzijnd geluid. Ma moet een beetje doof geweest zijn of erg onverschrokken. Ik was ondertussen behoorlijk geschrokken en heb de hele vakantie niet meer ontspannen rondkijkend rondgereden, de ogen bleven een stuk beter op de weg gericht dan voorheen! Maar het was wel mooi om die moose familie van dichtbij te bekijken! Na dit voorval is er meer tegen het einde van de vakantie nog 1 keer een beer op veilige afstand overgestoken, we hebben niet meer zo heel hard meer hoeven remmen voor dieren.
In Prince Rupert hebben we voor de eerste nacht een camping gezocht aangezien het zo`n lekker weer was. Prima plaats om fish and chips te eten!
Spinozaprijs uitreiking
2 years ago
0 comments:
Post a Comment