Juni is hier een maand waarin aangenaam zonnig weer vaak afgewisseld wordt met heftige regen en onweersbuien. Dat we in mei af en toe nog sneeuw hebben ..., alla. Maar afgelopen zaterdag, 6 juni, heb ik na het boodschappen doen toch echt de autoruit met de sneeuwschuifborstel moeten schoonmaken. Iedereen hier klaagde enorm: de zomer komt NOOIT! Zondagochtend echter weer een stralend zonnetje en zijn wij samen met Ben, een Shell collega die Sander uit zijn begintijd bij Shell kent, naar Bragg Creek getrokken voor een wandeling. We vertrokken met zon, de weg werd steeds stiller en we waanden ons geheel alleen op het trail. Vanaf ongeveer halverwege lag er wat sneeuw op het pad, nog van de buien van gisteren of van de afgelopen nacht? We zagen daaraan in ieder geval dat er zo'n 3 a 4 anderen ons toch voor waren op onze route. Het begon ook wat te bewolken en binnen een half uur wandelden we totaal in de wolken, waar vervolgens ook nog eens sneeuw en hagel uit kwam zetten. We besloten dat we door konden wandelen zolang de sneeuwval niet al te dicht zou zijn, we moesten immers aan onze oude voetstappen in de sneeuw het pad terug kunnen herkennen om niet te verdwalen. Als het echt overal om je heen egaal wit is heb je namelijk echt geen flauw benul waar het pad loopt! Enorm wijdse uitzichten, prachtig.
Eenmaal boven gekomen, 390 m hoger, konden we het allerlaatste stukje naar de top niet doen. Het was er door de sneeuw behoorlijk glad en de beschrijvng zei al dat dat een scramble (zoiets als een klouterpartij op handen en voeten) was en niet aan te raden als gewone wandelaar. Maar vanaf de richel eronder was het zicht ook al indrukwekkend, al moesten we daar wel een tijdje op wachten. De wolken trokken namelijk opeens binnen 5 a 10 minuten weer op en we zagen de rivier beneden in het dal weer.
De terugweg begon zo'n beetje op handen en voeten, de steile stukken waren flink glibberig. Binnen een half uur scheen vervolgens de zon weer, die verder de hele middag nog geschenen heeft. We vroegen ons natuurlijk af of het op de top nu ook schitterend weer was?? De top was niet meer echt in zicht, dus we zullen het nooit weten .... We hebben met lunchpauze en telkens stilstaan om te genieten van het landschap zo'n 4 uur over de 9 km gedaan. We hebben alweer opgebouwd van 2-urige naar 4-urige wandelingen, gaat lekker zo!
It is known that June in Calgary is pretty nice and sunny, interlaced with heavy rain and thunderstorms. May always gives a little bit of snow, ... well that's known too. ..., alla. But last saturday, June 6th, I really had to use the snow-shovel-car-brush to clean the car windows after grocery shopping, everybody was complaining! But Sunday morning was very sunny, so Ben, a collegea from Sander's start period with Shell, joined us for a hike in Bragg Creek, Nihahi Ridge. The area there was very quiet, we believed we were the only ones on the trail. Halfway, when we were hitting Saturdays (or that nights) snow we saw there were 3 or 4 guys on the trail in front of us. It started to become cloudy and within half an hour we were in a white-out, blocking our beautiful views. It was a very scenic route, really a worthwhile hike! It didn't take long before we were surrounded by falling snow and hail. We decided as long as it was only light we could continue, as long as we would be able to see our old tracks in the snow we would be allright and manage to return without getting lost. In a good white-out in all fresh snow you have no clew where the trail is!
390 m higher up, at the top of the ridge we could not do the very last bit. It was a scramble, covered with snow, not fit for regular hikers, according to our guide book. We had to wait approximately 10 minutes before we could enjoy the view from the top, the clouds suddenly started moving and disappeared on the south-east side. From above we saw the Elbow river.
Our way back started 'on hands and feet', since the steep slippery surface looked pretty intimidating. It turned out we did allright and our boots and poles gave us enough grip. Within half an hour we were in the sun again, wondering how it was at the top at that time. A full view? Since we could not see the top anymore from there we will never know ...
Including lunch and our frequent stops to take in the landscape the hike took us about 4 hours, covering 9 km. We upgraded our hikes from 2 to 4 hours already, feels good!
Spinozaprijs uitreiking
2 years ago
2 comments:
Nou, jullie zijn doorzetters hoor! Ik zou het al gauw bekeken hebben. In Juni nog in de sneeuw wandelen. Mij niet gezien!
Groet,
Annette
Daar zijn wij weer eens!!!!
Jullie blog bekeken, en gezien dat jullie doorzetters zijn en geweldig genoten hebben van jullie tochten!!!
En wat een leuke foto's!!! We zijn bijna jaloers!!!
Van ons natuurlijk ook een dikke proficiat met jullie trouwdag, en niet te vergeten de verjaardag van Sander en die van jou Liesbeth!!!
Wordt dat een laatste verjaardag daar in Canada?
Staat het te gebeuren dat jullie nog terugkomen naar Nederland.
Jullie zullen toch die mooie
uitzichten missen!!!
Wat een contrast met het vlakke Nederland!!!
Maak van jullie verjaardagen leuke
ontspannende dagen met jullie twee, en wij geven nog een fikse borrel als jullie terug zijn.
Wij zijn intussen heftig bezig met
ons huis.
Het dak zit er al op, maar als je dacht dat er hier op de boerderij
veel werk werd verzet, dan heb je het mis.
We komen aan te weing toe!!!
Moeten er echt tegenaan. Hebben heel veel zin om op te ohouden met ons werk en naar Deinze te gaan.
En wat denk je van de foto's van Tante Wil en Ome Jan?
Op de blog staat er al vol van...
Geniet er samen van, en tot snel ziens!!!!
Corry en Harry.
Post a Comment