NL 6 - Canada 4

Stand: NL 6 - Canada 4
Er is inmiddels door beide landen weer een bronzen plak verdiend (Bob de Jong: brons 10000m, Clara Hughes: brons 5000m). Dinsdag zat ik helemaal verdwaasd te luisteren naar het relaas van Leen Pfrommer en Erben Wennemars op radio 1, sport kan zo hard zijn, arme Sven! Canada had medaillekansen in de vrouwen ski-cross finale dus er waren geen rechstreekse beelden op TV en internet. Gelijk na de races was via de Canadese site gelukkig wel het beeldmateriaal af te spelen, dus ik heb de stap over de pion, het hopeloze gezicht van Gerard Kemkers en de boosheid van Sven na de race nog wel kunnen zien. Woensdag schaatste Clara Hughes, de vlagdraagster van deze olympische spelen voor Canada, dus dat was wel rechstreeks te zien. Ik vond het hartverwarmend om te zien hoe oprecht blij ze was met haar medaille, ik denk dat de hele wereld het haar gunde om op deze manier afscheid te nemen van haar schaatscarriere. Van de Canadese schaatsers is tijdens deze spelen mij ook Kristina Groves opgevallen, net als Clara zo'n warme persoonlijkheid. Canada dichtte haar vooraf zo'n 3 gouden medailles toe, ze deed het in de Wolrd Cup voor de spelen namelijk echt heel goed. Ik had haar ook meer medailles gegund, ze verdiende het best een beetje. En wie-weet wat de team-pursuit brengt, even afwachten nog.
En die Ireen Wust, ik kreeg er zowaar een brok van in mijn keel. Maar ja, ik heb ook wel veel met grote sportprestaties. Heb ik je al wel eens opgebiecht dat een grote droom van mij is, losstaand van het feit of je de capaciteiten er voor hebt, heeeel erg goed in een of andere sport te zijn en zo'n olympische medaille te winnen of wereld kampioen te worden. Het lijkt me zo enorm fantastisch om zoveel te doen aan training en zoveel ervoor op zij te zetten en dan te slagen in je doel. Ach, op mijn manier zet ik toch ook wel zo mijn doelen hoor. Ik ga voorzichtigjes mijn hardloop afstanden opbouwen en deze zomer plan ik een wedstrijd te lopen van 15 of 16 km. Daarna is het nog maar een kleine stap naar een halve marathon. Een enorme kick dat zoiets voor mij in het vooruitzicht ligt, iets wat ik nooit gedacht had te kunnen presteren. Geen olympisch niveau, maar het voelt zooooooo goed!!

Ranking: NL 6 - Canada 4
Both countries earned a bronze medal in the last two races (Bob de Jong: bronze 10000m, Clara Hughes: bronze 5000m).
Last Tuesday I listened in horror to the dutch radio broadcasting the speed skate race (no TV/internet broadcast of the race since Canada won a medal in womens ski-cross at the same time at Cypress Mountain). Sport can be so cruel, poor Sven. CTV-internet aired the race right afterwards, so I have been able to view the step over the pion, the helpless face of his coach Gerard Kemkers en Svens angryness, sadness and frustation.
Wednesday CTV aired the womens 5000m live with Clara Hughes and Kristina Groves. It was heart warming to see Clara win the bronze medal and her happiness. I think the world really loved to see her win it and say good bye toher skating carrier this way. She is such a lovely down-to-earth person with a great and good heart. The same goes for Kristina Groves, Canada expected het to win 3 gold medals but she was happy with her silver and bronze anyway. For the 1500m gold was her gaol, she won most of the World Cup races on that distance and kind of deserved gold. Well, who knows what the team-pursuit will bring, wait and see.
Speaking of the 1500 m, I really choaked up when Ireen Wust won her race and received the gold medal. I really have something with big sports achievements. Did I confess to you already that deep inmy heart a big wish for me is to be a great athlete and win an olympic medal or become a world champion (apart from my capabilities, just dreaming BIGGGGG). I think it is so fantastic to do all the hard work and dedicate your life and time to it and then achieve your goal, I think that would be the best feeling ever! Oh well, in my own way I set goals for myself and working towards them is an amazing feeling too. Right now I am very carefully trying to increase my running distances and plan to do a 15 or 16 km race this summer. And from there it is only a small step to do a half marathon. It gives me such an amazing feeling that something like that is in my future, a distance I never thought I could run. Not at an Olympic level, but it feels ohhhhhhh so good too!