Het begint hier fris te worden. It starts to be chilly here.

Vorige week, zo ongeveer 13 of 14 september heeft Sander 's ochtends de auto ruiten al mogen krabben. Nee, dat doet hij niet als service voor mij. Het is bijna niet te geloven maar de rollen zijn omgekeerd: Sander gebruikt nu dagelijks de auto en ik de fiets of bus. Straks gaat hij autorijden nog leuk vinden ook, dan ben ik mijn heilige koe kwijt! Maar goed, ik zou iets over het weer schrijven. Het heeft dus al gevroren hier 's nachts, ik heb al fleece handchoentjes aan op de fiets. Vandaag ook zelfs bij het terug fietsen 's avonds. En Sander heeft vandaag de eerste sneeuwvlokjes al heel even zien dwarrelen. Dat heb ik zelf gemist, ik spendeer immers veel tijd in de kelder van de universiteit, waar ons lab is. Geen fijn uitzicht op zon, regen of sneeuw.
Twee weken geleden tijdens een wandelingetje in een park in Calgary zagen we opeens dat er op wat topjes in de rockies weer sneeuw lag. Vanuit ons huis kunnen we jammer genoeg de bergen niet zien, maar op slechts een paar minuutjes afstand kan dat wel. We weten niet wanneer die sneeuw gevallen is daar, het lag er opeens. In mei zagen die witte toppen er ook zo mooi uit vanuit de stad. Het is toch nog zo'n 100 km van de stad af, een echt vertekend beeld.

Sander already de-iced the car windows last week and I wear my fleece gloves on my bike already. Winter is coming! Today Sander even saw the first tiny snow flakes. I've missed them, working in the basement at university (no sun, rain or snow to see from there). Two weeks ago we already had noticed that there was snow on the rockies again. Unfortunately we do not see the mountains directly from our house, but after a short walk of a few minutes we can see a beatiful view of the mountains. You would not say it still is 100 km further west.