Friday, May 22, 2009

Lang weekend in Jasper. May long weekend in Jasper.

Afgelopen weekend zijn we op vrijdagochtend op tijd vertrokken (nou ja, op tijd ....., als je vergeet dat we even terug moesten omdat we de lekkere tuinstoeltjes vergeten waren. Sander heeft nu En de tent EN de stoeltjes een keer vergeten!!, what's next??) naar Jasper, 400 km noord-westelijk van Calgary in het Jasper National Park. Hoe noordelijker je rijdt, hoe ruiger het landschap en de bergen worden. De weg er naar toe wordt na Lake Louise ook steeds rustiger. Ongeveer halverwege lag er behoorlijk wat verse sneeuw in de bergen, we waren even bang dat er ook zo'n wit laagje op de camping zou liggen. Bbbrrrr...... Maar dat was natuurlijk niet zo, Jasper ligt zelf weer behoorlijk wat lager. Eenmaal aangekomen heeft Sander professioneel snel vuur gemaakt, ik steek de BBQ aan, flesje wijn open, marshmellows als toetje. 's Nachts blijkt dat er toch meer kleren over elkaar aan moeten, zo rond het vriespunt is het natuurlijk best fris in zo'n tentje. Morgennacht gewoon 3 paar sokken aan (dat waren alle paren die we beiden mee hadden genomen!).
Zaterdag hebben Mount Robson bezocht, de hoogste piek in dit gebied, in British Columbia, net ten westen van het park. Daar hebben we een prachtige wandeling gemaakt naar Kinney Lake, een eerste meertje op de heel bekende Berg lake wandelroute voor back-country camping. Mount Robson (proberen) te fotograferen, maar deze piek hangt vaker in de wolken dan dat hij te zien is. Terug in Jasper Koreaans gegeten, weer eens wat anders dan dikke biefstukken. Beiden zijn heerlijk natuurlijk! Met al die extra sokken en extra plastic over het voeteneinde bij Liesbeth hebben het we die zaterdagnacht niet koud gehad.
Zondag hebben we van sixth bridge naar het begin van de Malign Canyon gelopen. Naarmate je dichter bij de (toeristische) canyon komt wordt het steeds drukker met toeristen, maar ja, het is immers long weekend, dan vind je overal toeristen in de bossen (eat-sleep-defecate, meer doen de meesten niet). Beide dagen waren het mooie korte wandelingen van zo'n 2 uur, prima om weer wat wandeltraining te krijgen. Ik merkte al duidelijk hoeveel sterker mijn spieren/enkels zijn ten opzichte van vorig jaar, ik ga duidelijk vooruit!! We besloten de middag met een zeer relaxt bezoek aan de Miette hot springs, heerlijk dobberen in water van 39 tot 40 graden celsius, zittend midden tussen de bergtoppen.
Zondagavond besluiten we de kou gewoon te trotseren en steken ons vuur en de BBQ weer aan. Maar opeens word de regen behoorlijk serieus en zitten we de steak in ons kleine voortentje op te eten. De ergste regen stopt gelukkig weer vrij snel, snel genoeg om de vlammen weer terug in ons vuurtje te krijgen. Maar je ziet dat het weer aan het omslaan is, rondom ons komen de wolken te hangen. Voor een volgende kampeerexercitie gaan we een extra tarp kopen, zo'n bouw-afdekkleed: met wat scheerlijntjes en spanners kunnen we dan een afdakje bouwen zodat we bij regen ons eten en vuurtje kunnen beschermen. Dan kunnen we iedere weersomstandigheid aan!!
Tegen de volgende morgen toch weer wakker worden met koude voeten, maar dat is eigenlijk niet zo vreemd aangezien er sneeuw rondom ons tentje ligt als we de rits open doen. Snel die natte tent in een plastic zak, koffie kopen ergens en lekker warm de auto in! De verse sneeuw is in de bergen om ons heen overal duidelijk te zien. We besluiten om terug te rijden over Edmonton, die route hebben we nog nooit gereden, zo tussen de 650 en 700 km in tot huis. Hoe verder we bij de grens van het park komen, hoe meer sneeuw er komt te liggen. Af en toe zien we een tegemoetkomende auto die echt onder de sneeuwblubber zit. Staat ons dat nog te wachten, was die omweg een foute beslissing? Tja, dat weet je nooit, op de Icefields Parkway zal ook best sneeuw gevallen zijn. We rijden zo'n 300 km door de sneeuw heen, waarvan 100 tot 150 km op een weg waar je de auto in de twee sneeuwvrije sporen stuurt. We rijden nog zo'n 80 tot 90 km per uur, stoppen af en toe omdat de ruitenwisser bevriest en de ruit niet sneeuwvrij houdt op die manier, alles gaat best zolang die enorme trucks je niet voorbijkomen en je het hele zicht benemen. Zo'n 60 km voor Edmonton is de weg helemaal sneeuwvrij. We lunchen in West Edmonton mall, als je erlangs komt moet je die attractie immers toch ook even meepikken. Het is naar verluid de grootste overdekte mall in Canada en naast heel veel winkels kan je de kinderen er gerust mee naar toe nemen. Er is midget golf, een golfslagbad, een ijsbaan, een sealion show (of waren het andere beesten??) en vast nog meer, we hebben slechts de helft van de mall gezien. We hadden immers nog 300 km voor de boeg (Edmonton-Red Deer-Calgary), tankten eco benzine van petro canada (max. 10 % bio ethanol erdoor, ik wist niet dat dat hier ook al bestond, we waren even bang dat we iets in de tank hadden zitten waar onze auto niet tegen kon!) en bij Red Deer voorspelden ze alweer sneeuw. Gelukkig bleken dat slechts wat flurries te zijn en cruisten we ongehinderd naar huis. Even stoppen bij de super voor melk en eitjes en thuis Hollandse pannekoeken gebakken, hhmmmmmm....
Hieronder een kleine slectie van de foto's, alle foto's zijn te vinden in de link "Photo albums - May long weekend Jasper" rechts in deze pagina.





The friday morning of the May long weekend we left early (well early, only if you forget that we drove back to get our great camping chairs that we had forgotten. Sander managed to forget the tent once, now the chairs, what's next??) for Jasper (400 km). Although this was not our first trip there, we again loved the route up there. The more north, the rougher the mountains and the landscape seem to get. Once you've passed Lake Louise the traffic is low too, which makes for a real nice relaxed trip. About halfway there there was quite some fresh snow on the ground, a bit scary considering we did not plan to camp in the snow, bbbbrrrrrrr......! But of course, in Jasper we arrived at a nice warm campsite without any snow. Sander quickly (and very professionally) made our camp fire, I set up the BBQ, opened wine, made some veggies and potatoes for on the fire, and had the marshmellows ready for dessert. During the night it got quite chilly and we decided that more layers of clothing would be necessary for the next night. Of course it's around 0 degrees Celsius during the nnight there. The next night we will wear three pairs of socks each (all we had with us, unfortunately).
On Saturday we visited Mount Robson, the highest peak in the area, in BC, just west outside of Jasper National Park. We did a beautiful hike to Kinney Lake, the first lake on the vary popular back country Barg Lake hiking route. We tried to take pictures of the peak but, as in most days, it was not visible. We had a Korean dinner in Jasper, really fantastic food. And with all the socks and an extra plastic garbage bag around Liesbeth's feet we were not cold at all during the night!

On Sunday we hiked from sixth bridge to the beginning of Malign Canyon. Towards the very touristy canyon it got busier, but what to expect on a Canadian long weekend? The hike was not long, it took about two hours. Both days we did short hikes to start the season off calmly. I noticed how much stronger all my muscles are when compared to last year, I'm definetely getting better, all the fysio, exercises and work-outs are paying off!!! We ended tha day with a relaxed visit to the Miette hot springs, the water was 39 to 40 degrees, and the view is even better than in Banff. We decided to BBQ again Sunday evening, despite the clouds and a little rain now and then. When dinner is just ready it starts pouring hard, we eat inside our tiny tent because it's a waste to let the water get into your wine! But the rain stops as suddenly as it started and soon the flames are back in our fire. But the weather definetely changed now: it seems we are surrounded by clouds now, one big mist. Next camping trip we make sure to have an extra tarp: than we can protect our fire and BBQ and sit outside without getting to wet. Then we can handly any type of weather!!

Rhe next morning, Monday, we woke up with cold feet again. Not surprising since we see a bit of snow on the ground when we get out of the tent. We pack up fast, get in the warm car and aftyer a coffee stop we head east since we had decided to do a detour via Edmonton. We have never been on these roads and just want to see the surroundings over there once. It would be somewhere between 650 and 700 km. In the surrounding mountains the fresh snow is clearly visible everywhere, beautiful. But when some approaching cars are covered in quite massive amounts of snow we start to wonder whether this detour was a wise decision. The further away from Jasper, the more snow we hit. We drove on a snow covered road for about 300 km, just up to 60 km west of Edmonton. But at least there were always snow-free tracks on the road, so we still had a good pace of 80 to 90 km/hour. We had lunch in Edmonton mall, of course we had to see Canada's largest indoor mall, can't pass that without stopping to take a look! We enjoyed the seals most, spectaculair to have that in the middle of your shopping center. A great way to lure your kids to the mall with skating, swimming, midget-golf and other stuff (?? since we only saw half there must be some more intereseting things to do for kids).
Above there is a small selection of our pics, more pics in the link "Photo albums - May long weekend Jasper" on the right side of this page.

Monday, May 11, 2009

Moederdag Mothersday

Gisteren was het zowel hier als in Nederland moederdag (is niet alle jaren dezelfde dag in beide landen, altijd even checken vooraf!). Ter ere van moederdag eerst 's ochtends met mam (en pap natuurlijk ook) ge-MSN-ed. Hier in Calgary was er de traditionele mothersday run, waar 14000 mensen 10 of 5 km rennen of wandelen. Het is heel populair om dat met het hele gezin te doen inclusief oma's en kleinkinderen in buggies. Sander liep mee in het team van het Canadese bedrijf waar hij voor Shell is ingezet, CMG, en liep 44 min en 38 sec. Knap hoor lieffie! De dag ervoor heb ik voor het eerst in jaren weer eens getennist, dat gaat hier heel gemakkelijk omdat er volop gratis tennisbanen liggen in de vele parken hier. We hebben voor Sander een simpel racket gekocht en zijn heerlijk aan het oefenen geslagen. Ik ben nooit een goede tennister geweest, maar het ging toch al steeds beter gisteren. Sander zijn tafeltenniservaring komt dan weer van pas, het ging hem vrij gemakkelijk af. Alweer een sport erbij, kan er iemand zorgen dat een dag wat meer uren krijgt svp??
Vandaag is het volgens de weerberichten slechts 16 graden hier, maar ik heb net op ons deck oin de zon zitten lunchen en het voelde al aan als minstens 20 graden. Lekker hoor!



Yesterday, Sunday, Sander participated in the traditional Calgary Mothersday run with 14000 participants running or walking 5 or 10k. He finished in 44.38, great work honey!! He ran in the CMG team, the company Shell cooperates with for the project Sander is working on. This year Mothersday was on the same day in Canada and the Netherlands (which is NOT always the case, we always check this carefully!) so in the morning I MSN-ed with my mom in the Netherlands (and my dad as well of course).
The day before, Saturday, we played tennis together for the first time. It is so convenient to play here because of all the tennis courts in the public parks over here, up till yesterday we never took advantage of that. It had been years since I had played. We bought Sander a racket and started practicing at Shouldice park in lovely weather. I was never a good player but there was some progress brushing up my old rusty game yesterday. Sander did very well, all these years of playing table tennis came in handy. We liked it a lot, so yet another sport we want to pick up and make time for. Is there anybody who can arrange a couple of extra hours added to each day, please?
Today the weather foreacast was for 16 degrees, but I had my lunch on our deck in the sun in at least 20 degrees, gorgeous!

Wednesday, May 6, 2009

Geneesmiddelentroep. Drugs, drugs, drugs.

Deze week weer in de tandarts stoel, nu voor tandvlees transplantatie na mijn nieuwe kronen en nacht-gebitje. Terugwijkend tandvlees, waardoor je tanden uiteindelijk gaan uitvallen over vele jaren, is nu blijkbaar ook al te repareren. Ik had er in NL nog nooit van gehoord moet ik zeggen. Op zich viel het wel mee, op 3 kiezen kwam nieuw tandvlees aan de voorkant en het tandvlees werd weggehaald in mijn gehemelte, het duurde maar een uur.
Waar ik echter nogal van op stang gejaagd werd was dat ik eenmaal in de stoel alvast twee penicilline en een 3 doseringen ibuprofen kreeg en dat ik recepten meekreeg voor een heel zieknhuis. Men vind dat allemaal maar gewoon dat je je vol stopt met al die troep, ze hadden het zelfs in het voorbereidende bezoek helemaal niet gezegd. Daar blijkt wel weer het verschil in de houding ten opzichte van medicijngebruik tussen NL en Canada. Penicilline voor 8 dagen, een anti-bacterieele spoelvloeistof (die neem ik beiden braaf, ik wil geen infecties) en een hoeveelheid pijnkillers om je hele familie mee om te brengen. De ibuprofen is 600 mg, dus 3x een normnale tablet. Die neem ik nu even de eerste 72 uur, maar wel slechts 2 ipv 4 per dag, het vermindert de zwelling en onsteking. Maar morgen stop ik dus snel met die troep! Naast ibuprofen voor zekere een hele week heb ik ook paracetamol-codeine tabletten gekregen voor wel een week, daar mag je zelfs niet mee achter het stuur (volgens mij kan ik van die pillen op straat nog geld van maken!). Was het alvast maar volgende week, want van die penicilline krijg ik diarree, bbbrrrr......

This week I, Liesbeth, experienced Canadian dentistry again. Apart from the new crowns and a dental orthotic I was advised to have some gum repair work done. I did not know gum transplants were possible, but nowadays they are able to sew new gums at the bottom of your teeth. This prevents your teeth from falling out in the (extended) future. Well, I experienced it all. I have 3 molars with new gums on the front of the teeth now. It only took one hour and lots and lots of freezing. They took some skin of the palate for the new gums.
Well, it all wasn't too bad but it proved again how different the Dutch think about medications. Once in the chair, they started me on 2 penicilline and 3 regular doses of ibuprofen and gave me a recipe for 8 days of penicilline, 4 doses of the 3x-strength for at least a week, a anti-bacterial mouth rinse and topped it of with a weeks supply of a codeine-paracetamol (aminocetophen over here) painkiller. I noticed that I was really annoyed that they had not informed me in the earlier visit about this enormous amount of drugs I was supposed to take. They really do not think that anyone could be hesitant to take all that stuff and are just used to taking drugs really easily.
Well, of course I'll do the penicilline and the mouth-rinse, better make sure things will not get infected. I'm doing half of the ibuprofen dose too, but only for the first 72 hours to keep inflammation and swelling down (one more day from now). After that it's goodbye to the painkiller(s) ...! I'll be happy when I run out of the penicilline too, it's giving me diarhea, bbbrrrr.....

Tuesday, May 5, 2009

Kelowna

We hebben besloten om deze zomer echt zoveel mogelijk te zien van Canada voor we volgend jaar mei teruggaan naar Nederland. Omdat ik, Liesbeth, nu niet werk en dus nu wel over voldoende vrije tijd beschikt zijn we daar volop voor in de gelegenheid. Sander heeft een heel fatsoenlijk aantal vakantiedagen als expat, heel wat meer dan onder de standaard Canadese regels. Ze zijn immers nergens zo scheutig met de vakantiedagen als in Europa.
Vorige week nog geskied met Hanne, ook een Shell expat vrouw, deze week gelijk de zomer opzoeken. We hebben afgelopen weekend echt een goede start gemaakt met voornemens. Veel wandelpaden, trails, of hogere bergwegen in nationale parken zijn nog gesloten begin mei, de sneeuw is nog lang niet overal verdwenen natuurlijk. We besloten daarom om een autotocht te maken richting "zomer", de Okanagan Valley in British Columbia, de Canadese provincie die in het westen aan Alberta grenst. Na Banff national park en de Kicking Horse pas naar Golden reden we nog zo'n 200 km verder door de parken Glacier and Revelstoke. We waren tot nu toe nog nooit verder naar het westen geweest dan naar Golden, en het landschap is wat minder ruig dan naar het noorden toe. Toch weer verschillend. Dat Revelstoke is ook een wintersportplaats maar knap als je in de winter die hele reis onderneemt, lijkt me pittig hoor. Het dorpje zelf was wel echt groter dan wij hadden gedacht, echt al begin deze eeuw gevestigd aan de Canadian Pacific Railway, met alle werkgelegenheid van dien. We hadden er al wel 400 km opzitten maar waren toch erg nieuwsgierig naar de Okanagan en Kelowna dus reden we verder door het prachtige landschap, inderdaad steeds iets warmer wordend. Rondom Kelowna liggen heel wat fruit en wijngaarden, het is er allang lente met overal vers groen gras, fruitbomen in bloesem en niets te zien van het nog altijd dorre gras in Alberta. De natuur is er zeker 1 tot anderhalve maand vroeger dan hier. Eenmaal in Kelowna een motelletje gezocht, lekker gegeten en wat rondgewandeld in de stad. Op zondag na zo'n fantastich ontbijt (ei, bacon, ham, aardappeltjes, hmmmmm) zijn we weer langzaam teruggereden naar Calgary. Het is in deze tijd van het jaar nog niet echt druk, dus het is echt genieten om zo rond te rijden. In ieder geval zijn we weer wat geintegreerd, 1200 km rijden in 1 weekendje, dat doet een weldenkende Hollander normaal gesproken toch niet.

Over 2 weken gaan we 4 dagen naar Jasper, de camping is al gereserveerd omdat het dan een lang (en veel drukker) weekend zal zijn. De zomer is gearriveerd!

We decided that we had to take as much advantage as possible of beautiful Canada before moving back next year May. So we went right from winter (Liesbeth was skiing a week ago with another Shell expat wife, Hanne) straight into summer this weekend by visiting Kelowna and teh balmy Okanagan weather.
I, Liesbeth, am not tied up in a paid job now and Sander has a decent amount of vacation days as an expat (Europeans are very spoilt when it comes to the amount of vacation days!).
Since lots of trails and higher roads in national parks are still closed we planned a car tour for this weekend, heading West to the summer in the Okanagan Valley. At least up to Glacier and Revelstoke national parks, and if possible Kelowna. The raods were pretty quit, we loved the drive. We thought Revelstoke was quit a haule for skiing in winter, especially when the roads are bad. The village itself was a lot bigger than expected, of course due to its longer history of the CP railroad.
Driving along the lakes of the Okanagan temperatures indeed rose, summer was almost there! A big difference from the dried Calgary grass: green grass, blooming fruit trees, vineyards, everything fresh green!! We stayed overnight in a Kelowna motel, had dinner there, walked along town and the waterfront.
Sunday we had a good egg-bacon-ham-hashbrown breakfast and toured back to Calgary slowly. We enjoyed taking in the landscape so much, so fortunate we can do stuff like this on a weekend, so close by.
To Dutchies driving 1200 km in one weekend for no really good reason is really insane. Calgarians, consider us a tiny little bit integrated for doing this kind of weird stuff!

We already reserved a campsite in Jasper for the busier May long weekend, two weeks from now. Summer started!!

April vloog voorbij. April went by so very fast.

April is voorbij gevlogen. Op 1 april ben ik naar Nederland gevlogen, Sander voor bijna 2 weken achtergelaten in Calgary. Ik vloog Lufthansa, en ik moet zeggen: deutsche punktlichkeit, petje af! Beide vluchten vertrokken exact op tijd en alles is weer net wat beter georganiseerd dan bij Air Canada. Zelfs eten was beter, en men probeert te recyclen en al die pastic verpakkingen te vermijden. Aanradertje! (KLM vliegen vanaf 1 mei a.s., rechtreekse vlucht (!), is natuurlijk een nog betere aanrader).
In NL was ik getuige van de mooiste april maand in de laatste 200 jaar, ik kan het echt beamen. Terwijl in Calgary de sneeuw nog viel zat ik op het terras buiten aan een biertje.
Ik heb het deze keer bewust eens een keer wat rustiger aangedaan en wat minder kriskras het land door gereisd. Wel veel familie bezocht, wat erg gezellig was. Pa en ma gingen dan natuurlijk mee en genoten zichtbaar. Ik heb veel tijd besteed met gewoon samen met hen thuis te zijn, te helpen rondom het huis en met koken. Gerwoon echt samen, was heel fijn. En zalig vond ik het om het gras te verticuteren (??) en om alvast wat plantjes neer te zetten in de tuin bij mijn ouders. In Calgary heb ik het tuinieren opgegeven: het groeisiezoen is enorm kort, de kruiden worden bespoten met allerlei verdelgers door onze landlord, en als het eenmaal goed zomer is gaat er al van alles dood als we een weekendje op pad zijn en de boel verdort. Het gras sproeien vinden we al werk genoeg hier. Ik zie dus wel weer uit naar een hollands tuintje waar ik wat meer eer van mijn werk heb!
Op 15 april ben ik over London weer teruggevlogen. De dag erna is de co-piloot van dezelfde Air Canada vlucht uit de cockpit gehaald net voor vertrek vanwege teveel drankgebruik. Die vertraging heb ik gelukkig gemist.
Eenmaal weer terug in Calgary waren Sander en ik hartstikke blij elkaar weer te zien. Blij weer op mijn eigen stekje terug te zijn maar ik moet toch altijd weer acclimatiseren, zo'n beetje van "Wat doe ik in hemels naam hier aan de andere kant van de wereld?". Die omschakeling blijft lastig. Gelukkig heeft Sander zich ook erg goed vermaakt in mijn afwezigheid, hij is zelfs lekker een dagje gaan skieen met vrienden. En onze hardloopvrienden hebben hem enorm goed "verzorgd" met twee lekkere maaltijden. Laat Sander maar schuiven!




April has gone by so fast!. April 1st I flew to Amsterdam, leaving Sander in Calgary for two weeks. I was flying Lufthansa and experienced real "German punktlichkeit". Flights on time, better food, although flying is devastating for the environment they at least do not add extra to it by using al kinds of plastic ware on their flights and the recycle. Definitely the best thing, apart from the direct KLM flights to Amsterdam starting May 1st.
In the Netherlands I experienced the best April weather in the last two centuries. I was having beer outside on a terras while it still snowed in Calgary!
I did not travel and visit that many people as uasually but kept it too some family visits, joined by my parents. It was very good just to be with my parents, do add jobs around the house and garden, cook etc. Spending time with them is why I go there, and that worked out very well this time. I especially enjoyed verticulating (?? english?) the grass and planting annuals in the garden. I miss having my own dutch garden. The short gardening season in Calgary, the dying plants after a weekend-outing in summer and the enormous amount of poison my landlord uses on our garden don't make gardening very appealing to me here.
April 15th I flew back over London. The next day the Air Canada co-pilot was taken from the cockpit just before take-off because he had too much alcohol. Luckily I missed that delay!
Back in Calgary Sander and me were so happy to see each other again. I'm always glad to be back home again, but I always experience a lost feeling too, "What am I doing here at the other end of the earth?". That part is still difficult after every visit. I am happy that Sander also had a good time while I was gone. He skied a day woth friends and our running buddies took care of him very well, taking care of him inviting him for dinner twice. Way to go Sander!

Serena Ryder

Ik heb weer Canadese "cultuur" gesnoven eind maart. Carla, een hardloop vriendin, had me meegevraagd naar een country/rock concert van een jonge, snel stijgende, Canadese zangeres, Serena Ryder . Het was in Banff, dus we hebben er een echt uitje van gemaakt met hot-pool, lekker eten, naar het concert, engelse pub en overnachten in een hotel in Banff. Het was hartstikke gezellig, en een live concert is toch altijd weer zo leuk (waarom doe ik dat niet vaker??). Nogmaals bedankt Carla!

At the end of March I experienced some Canadian "culture" again. Carla, one of our running buddies, asked me to join her for a concert of a young promising Canadian country/rock singer, Serena Ryder . The concert was in Banff, so we made it a real outing with hot-pool, nice dinner, the cocert of course, an english pub and we stayed overnight in a Banff hotel. We had a real good time. Live concerts are so much fun, wht don't we do that more often? Thanks again, Carla!

 
Schrijf gerust een commentaartje... Feel free to add a comment...