Saturday, June 23, 2007

Bouwen aan een sociaal leven/Starting a social life


Nu Liesbeth vrijwel alle zaken in en rond ons huis geregeld heeft probeer ik met haar een begin te maken met ons sociale leven hier. Afgelopen zondag zijn we al een keer gaan dansen op "social dance evening" bij een club in het Noord-Oosten van de stad. Ik had deze club gevonden via het internet en het zag er erg professioneel uit. Het niveau van de mensen die er dansen is erg hoog. Wat ik zeer bijzonder vind is dat mensen uit zeer verschillende culturen zijn en dat iedereen met iedereen danst.
Gisteren hebben we men Carly en Ben (zie eerdere post) en twee van hun vrienden gegeten op 17th Avenue, de uitgaansstraat van Calgary. Aangezien het weer zeer aangenaam was, 27 graden Celsius, was er vol op gelegenheid voor de jonge dames en heren om te flanneren en te flirten. Voorwaar, een interessant schouwspel. Het was een zeer gezellige avond verder en het eten was goed. Ik beschouw me daarom ook zeer gelukkig mensen als Carly en Ben te kennen!
Vanmorgen zowaar de stoute schoenen aangetrokken en een vermogen uitgegeven voor 2 zeer goede kaartjes voor de "chuck-wagon races" tijdens de Calgary Stampede (6-15 July). Voor diegene onder jullie die dit fenomeen nog niet kennen, de Calgary Stampede is de grootste rodeo van Noord-Amerika. Gedurende de Stampede wordt er bijna niet gewerkt in de stad maar vrijwel alleen gefeest en bezoekt men de rodeo activiteiten. Het schijnt een groot carnaval te zijn. Wij zijn benieuwd hoe onze eerste ervaring met de Stampede (en de "chuck-wagon races") gaat zijn.
Ik heb nog weinig verteld hoe het op mijn werk gaat. Geens nieuws is over het algemeen goed nieuws en dat klopt hier ook. Ik kan met enige trots wel zeggen dat we al een echt team zijn. Hoewel het team bestaat uit mensen van de Computer Modelling Group (CMG), Petrobras, en Shell, heeft een ieder helder wat onze missie, visie, en stategie is. Ik leer ook veel over samenwerken. Ik ga in mijn gedachte vaak heel snel vooruit en begrijp dan niet waarom anderen opties willen bekijken die op technisch vlak gezien onze doelstellingen niet behartigen en dan kan ik zeer ongeduldig zijn. Ik stel me nu op dat als ik merk dat ik op die plek sta, ik twee stappen terug doe en dan stap voor stap hun gedachtenwereld probeer te begrijpen. Meerdere malen heeft dat reeds geleid dat andere mijn richting wilde opgaan of dat ik mijn gedachten heb aangepast omdat bleek dat ik het bij het verkeerde eind had.
Ik heb van mijn baas bij Shell voorlopige toestemming gekregen om eind September een cursus te volgen in Rijswijk, een update over ons project hier te geven, en nog een dagje uit met mijn oude team in Rijswijk mee te maken. Ik zal dan zeker bij een aantal van jullie langskomen! Voor mijn werk mag ik eind Augustus ook naar de staat Washington in de VS om een twee-daagse Microsoft cursus te volgen. Ik ben nog niet in deze staat geweest en dat maakt het dus erg leuk.



Now that Liesbeth has arranged most of the things related to our house, I try to make a start with her with our social life over here. Last sunday we visited a social dance evening at a club in the Norh-East of the city. I got to know the club via searching on the Internet and it looked very professional. The level of dancing is very high at the club. What I like very much is that the people who dance at the club come from different cultural backgrounds and that most of them frequently dance with people from other cultures than their own.
Yesterday we had dinner with Ben and Carly (see one of the previous posts) and two of their friends in downtown Calgary on 17th Avenue SW, the place to be for a night out in town. Since the weather was great, 27 degrees Celsius, young men and women were dressed up, showing off, and flirting. Surely, I nice spectable to watch. The dinner was great and I really enjoyed the evening and that is why I appreciate having friends like Ben and Carly over here.
Yesterday, behaved unrationally by spending a small fortune on 2 tickets with excellent seating for the Chuck-wagon races for the upcoming Calgary Stampede.
For those of you not familiar with this phenomena, the Calgary Stampede is the biggest rodeo in North-America. During the Stampede, not much work is being done in the city but instead people are partying and attending the Stampede shows. They say it is like carnaval. We wonder how our first experience with the Stampede (and the chuck-wagon races) will be.
I have not said much yet about my work. No news is normally good news and that applies to the silence on my work abouts. With some pride I can say that we really are a team already. Although the team consists of employees from the Computer Modelling Group (CMG), Petrobras, and Shell, everybody is clear on the mission, vision, and strategy. I am learning a lot on cooperation as well. Often in my thoughts I am running ahead of the rest and then I am very impatient if others want to discuss technical options that i.m.o. fail to meat our project targets because I already got it clear in my head. Anyway, I now take the stand that when I catch myself being in that (arrogant) position, I take two steps back and make sure that I understand their line of thinking. Quite often already it has led to them agreeing to my ideas or to me adjusting my opinion or thoughts because I was just plain wrong.
My boss has given me permission to make a trip to Rijswijk end of September to give an update on the project, follow a course, and join a away-day party with my old team. I will certainly visit some of you then! For the project I will travel to the US state Washington end of August as well to take a Microsoft course. I have not been in this state and that gives the trip something special.

Friday, June 15, 2007

Een baan vinden. The job hunt.

Alhoewel ik de dagen op ongelooflijke wijze vol zie raken met toch eigenlijk niet zo veel bijzonders denk ik wel dat ik geen twee jaar zo blijf froebelen. Soms overweeg ik dat wel, want het is toch wel erg prettig om te joggen wanneer je zin hebt, gewoon 3 uur lang een boek te lezen en een dag lang boodschappen te doen. Echt waar, afgelopen maandag ben ik om 11 uur 's ochtends vertrokken en was om kwart voor vijf pas terug. En in die tijd ben ik maar in 6 winkels binnen geweest. Ik had wel allemaal 'moelijke boodschappen' uit te zoeken: zoekgeraakte plankdragers bij ikea, het broodmeel en gist, brood toch goed gelukt trouwens!, cadeautje voor sander, strijkijzer op 110 volt plus demi water (3 winkels!). Maar dat ik er een volle dag over doe, ongelofelijk! De efficiency is gewoon helemaal verdwenen, ik wordt al echt canadees (alles op z'n elf-en-dertigste).
Maar goed, ik zou over de banen schrijven. Net zoals Elma schrijft (Nieuw Zeeland) werkt het het beste als je via contacten voorgesteld wordt aan mensen die mogelijke banen te vergeven hebben. Ik heb via-via al twee namen van nederlanders die een onderzoeksgroep hebben op de universiteit hier, verder een ceo van een it bedrijf die me aan recruiters wil voorstellen en gisteren belde iemand van shell Sander op om mij te introduceren bij iemand van de biological sciences department op de universiteit hier. Men schijnt in booming Calgary aan alles een tekort te hebben: restaurant bedienden, timmermannen, it-ers, maar ook onderzoekers en medisch personeel. Al die olie in Alberta maakt het echt the place to be. Ik moet nu heel serieus gaan nadenken wat ik wil en mijn verhaal klaar hebben. Ik vermoed dat er wel een gesprekje gaat volgen.

Although the days go by very fast, filled with wath?, I think I do not want to spend two years in this way. Sometimes I consider it since it is really nice to jog whenever I feel like it, te read a book for 3 hours or shop a whole day. Really, last monday I spent from 11 am to 5 pm shopping, and I was only in 6 shops. But...., the errands were not easy at all: lost shelf supporters at Ikea, whole wheat flour and yeast (the bread came out nice bye the way!), Sander's birthday present, a 110 volt iron plus ditilled water (3 shops!). It seems I have lost all my efficiency!
But I promised to write about the job hunt. I already have a contact that gave me two names from people at university here in Calagry. Furthermore, a ceo of a IT company has offered to introduce me to some recruiters and somebody at Shell offered to introduce me to people at the university here too. It seems that in booming Calgary there is a shortage if everything: waiters for restaurants, bleu collar workers, it personel, but also researchers and medical personel. Alberta oil makes this city really the place to be. I'll have to start thinking really seriously about what I want to do. I expect little interviews will follow soon.

Monday, June 11, 2007

Hollands brood. Dutch bread.

Het huis begint al bijna af te raken. We zijn zowaar de puntjes op de I aan het zetten. Sander heeft afgelopen week een fietshelmpje gekocht (Sonja, inderdaad bij sportcheck wel goedkoper dan in nederland, 39 of 49 dollar). De enige ruimte die nog een chaos is, is de studeerkamer beneden in de kelder. Liesbeth gaat daar deze week hard aan beginnen, zodat daarna het verhuiswerk wel zo wat klaar zal zijn. Dan maar eens hard gaan bedenken wat ze vervolgens met haar tijd hier gaat doen!
Vanavond hebben we geexperimenteerd met het bakken van brood. Op zich is men door de jaren heen steeds lekkerder brood gaan bakken hier, maar toch stopt men in veel heel lekker uitziend brood honing of ander zoet spul. We missen het hollands brood dus toch nog steeds een beetje, vandaar ons experiment. Goed gerezen, mooie kleur, het staat nu af te koelen. Alleen de punt van een vork komt niet echt gemakkelijk door de korst heen: is het toch gelukt of kunnen we elkaar straks doodgooien met dat baksteen-brood? Dan leren we alweer!

Our house is almost finished. Sander has already bought a helmet to bike to work. The only room that still is a mess is our study. This week, Liesbeth will work hard on that. Then it is time for here to start thinking about what she wants to do with her time here in Canada!
Tonight, we experimented baking our own bread. The bread here has really improved a lot over the last couple of years here but the best looking bread is often spoiled by some added sugar, honey or other sweet stuff. So therefore our experiment, we do miss our dutch bread. It looks good, risen good, good colour. It is cooling down now, the only worry is that with the tip of a knife or fork we could not get through the crust. Do you think this means our bread is hard like a stone? We will know tomorrow!


De eerste foto's voor het thuisfront.
The first pictures for the folks back home.




Dit is dan ons nieuwe huis.
Our new house.








De zithoek, op z'n Canadees direct achter de voordeur. Of dat lekker gaat zijn bij -30 graden?
The living room.






Vanuit de zithoek kom je in de keuken met daarachter de eetkamer.
This a view from the living room towardes the kitchen and dining room.




De eetkamer.
Dining room.








Dit is de achterdeur, je ziet ook onze bolide staan. Vanuit deze deur kom je in de keuken of naar beneden, de kelder (meer een souterrain) in.
Backdoor, you also can see our our car there. From this door you can either enter the kitchen or the basement.





Dit is de centrale ruimte in de kelder, we hebben hier ook nog een badkamer, opslagruimte, 2 slaapkamers en een enorme studeerkamer. Gewoon een volledige verdieping extra.
Deze kelder is al geboekt vanaf 1 augustus door onze eerste bezoekers! We staan helemaal open voor de verdere boekingen Henk!
Voor de mensen die met zo'n aparte verdieping privacy denken te hebben: no way, het blijft een huis met veel dunne houten wandjes en vloeren. Elke voetstap wordt geregistreerd.
This is the central space in the basement, we also have a bathroom, storage room, two bedrooms and a large study here. This basement is already booked august 1 by our first visitors, more reservations are welcome!
For visitors who think to have a lot of privacy in this basement: no way, it is a house with thin wooden walls and floors. Every footstep is heared!

Hoe installeer je kabel TV en een fantastische wandeling. How do you install cable and a magnificent hike.

Vrijdagochtend 1 juni was inderdaad de telefoon al aangesloten. 's Middags kwamen de mannen van de kabel de kabelTV en het kabelmodem voor het internet installeren. Er lag naast het huis een of andere kabel, wij hadden niet echt door waar dat voor was. Dat bleek al snel: men pakte die kabel, men pakte een ladder en men klom de masten in die hier in de straat staan. Even 'knopen' en onze kabel was geinstalleerd! Dat de electriciteit etc. hier nog gewoon boven de grond loopt is ook goed te merken, bij een onweersbui van een half uur is wel 6 keer de stroom uitgevallen afgelopen week. Heel gevoelig voor storingen natuurlijk.

Op zaterdag zijn we met een groepje canadezen gaan wandelen. We hebben een fantastische tocht gemaakt van 18 km, echt een pad dat ver het bos en de bergen in gaat. Onderweg nog een lawinetje gezien (op velie afstand), de sneeuw smelt nu hard boven in de bergen bij 28 graden celsius. En die beren? Nee, het was te druk op het pad, we waren zeker niet de enigen met dit mooie weer. Dus toch mijn eerste beer nog niet gespot. Wel liep men met de spuitbus bearspray op zak, dat blijkt het beste middel te zijn om mee te nemen.

Friday morning, june 1st, our home phone was indeed working. In the afternoon the cable company came to connect cable TV and internet. Beside our house there was a cable, we did not really know why it was there. That was clear really fast: the guy picked up this cable, got a ladder and climbed a pole in front of our house. It took a minute to attach the line, and our cable was installed! Electricity, phone and cable are still abEven 'knove ground here in the older suburbs. We noticed that too during the thunderstorm last week: the electricity was down 6 times within half an hour. This system is very sensitive of course.

Saturday, we were invited to join a group of canadians in a hike. We made a fantastic trip of 18 km, a trail going far into the woods and mountains. On our way back we also saw a small avalanche (safe distance though), the snow is melting away rapidly when it is 28 degrees Celsius! And the bears? No, it was too busy on the trail with this nice wheather. So I still haven't spotted my first bear!

Friday, June 8, 2007

De verhuizing. The move.


Woensdag 30 en donderdag 31 mei kwamen de verhuizers ons huis weer inrichten. Onze spullen bleken ook na aankomst in Calgary weer overgeladen te zijn in grote houten kisten. De zeecontainer wordt namelijk zo snel mogelijk leeg gemaakt om de kosten van het transport te drukken. Er konden 2 van die kisten in 1 vrachtwagen, er bleek 2 keer gereden te moeten worden voor in totaal 4 kisten. We moesten zelf iedere genummerde doos aftekenen op een paklijst, zodat je daarna kan tekenen dat al je spullen ook daadwerkelijk aangekomen zijn.
Nou alles is wel aangekomen, maar er zijn toch nogal wat schadegevalletjes. De bovenrand van onze mozaiken is er helemaal af. De andere schilderijen zijn gelukkig wel heelhuids overgekomen. Aangezien wij erg veel spullen diep weg in kasten en onder bedden hadden staan in Rotterdam had men tijdens het inelpakken toch steeds meer ruimtegebrek gekregen. Verschillende dozen bleken spullen te bevatten die bestemd waren voor buijvoorbeeld garage, keuken en eetkamer. Niet handig tijdens het uitpakken, dan blijft men met spullen heen en weer sjouwen. Ook is men een beetje gaan proppen, wat keukenspullen en een lampekap komen dan kapot en gedeukt uit de dozen. Samen met de kleerkasten waar de handgrepen op verschillende hoogten bleken te zitten, en die al opnieuw in elkaar gezet waren omdat men achterwanden en onderdelne achterstevoren had gemonteerd, plus de beschadigingen die ze hier op de houten vloer hebben achtergelaten, laat men dan toch niet zo'n beste indruk achter. Die ikea kasten, die hier natuurlijk ook verkocht worden, bleken helemaal geen gesneden koek voor die mannen te zijn! Huizen hier hebben ingebouwde kleerkasten en men hoort niet zo belachelijk veel boeken, en dus niet zoveel boekenrekken, te hebben! En heb je weleens een fiets gezien met de handremmen bovenop het stuur, knap om er dan nog mee te rijden. Enfin, we hebben de kasten zelf zo goed mogelijk waterpas gezet, het stuur van de fiets omgedraaid en de schades ingediend. We hadden op vrijdag 1 juni slaapkamer plus kasten, keuken en woonkamer alweer helemaal klaar. Dus het gaat wel lekker snel met al die hulp.
P.S. Als je deze weblog goed bijhoudt (en dat doet de familie in ieder geval heel braaf) zie je wellicht dat er opeens wat hoofdstukken tussengevoegd zijn. Dat klopt, we maken er een beetje een rotzooitje van!

Wednesday may 30th and thursday may 31th we moved into our new home. Our belongings appaered to be transferred into different containers again! The sea containers unloading we, as owners, had to sign that indeed all our stuff had arrived. are emptied as soon as possible to reduce costs. Our stuf was in four huge wooden containers, which were transported on a truck two at a time. During unloading we had to take care to check every item on a list provided. This is done so you can sign the list that all your boxes have indeed arrived.
Well, everything has arrived, that's true. But ...., quite a lot of damaged goods though. The top trimming of one of our mosaics has broken off, the other mosaic and paintings were not damaged, luckily. Since we had a lot stached away underneath beds, way back in wardrobes and cabinets etc. the guys packing in Rotterdam were running out of space. They started packing stuff from different rooms in the same box to save on space. UnAangezien wij erg veel spullen diep weg in kasten en onder bedden hadden staan in Rotterdam had men tijdens het inelpakken toch steeds meer packing was a lot of fun this way since for one box you had to visit several rooms to unpack everything. Also this meant that they have been forcing our belongings into boxes that were just a little too small, resulting in broken or dented kitchenware, lampeshades etc. This, together with the wardrobes they did not manage to assemble neathly and the dents in the wooden floor, did not leave behind a good impression. The story about the wardrobes is hilarious, in a way. At first one of the wardrobes had to be assmbled again because parts were put in upside down and parts of an other wardrobe with a different width had been used, and when finally four wardrobes were assembled it appeared that 2 doors were put in upside down, resulting in different levels of the door handles. That looked really strange! Ikea wardrobes and bookcases, sold everywhere in the world, were definitely not well known to these guys. Since houses have built-in closest over here wardrobes normally do not have to be assembled. And people are not supposed to have so many books (thus book cases)! And Sanders bike was assembled with the brakes on top of the stearing wheel (instead of a little underneath), hard to use this way! Well, we ended up by levelling the wardrobes ourselves, repairing the bike and we claimed the damages. Friday june 1 we could already live well in our house, master bedroom, kitchen plus living and dindg room were all done then. That was fast!

 
Schrijf gerust een commentaartje... Feel free to add a comment...