Weekend at home. Weekendje thuis.

We blijven af en toe ook nog wel eens gewoon een weekendje thuis, zoals afgelopen weekend. We hebben de deelnemers aan de Moose Mountain Trail race (West-Bragg Creek) aangemoedigd zaterdag, die 16, 29 of 42 km over de vaak steile paden renden. Het was een prima gelegenheid om gewoon rustig van de zon te genieten, zelf nog zo`n anderhalf uur rond te wandelen daar en een relaxte ochtend te hebben. De organisator Jen hadden we anderhalve week geleden leren kennen tijdens een orienteering avond. Wat dat is? Met een gedetailleerde kaart zoek je in een zo kort mogelijke tijd verschillende vlaggen en doe je zo een aantal parkoersen van een paar km, rennend of wandelend, al naar gelang je prestatiedwang, conditie of luiheid. Verder ontmoeten we er ook Karen en Jason, beiden uit onze hardloopgroep.
Zondagmorgen stond de wekker alweer vroeg, en ben ik een uur gaan hardlopen naar de Bow river en heb daar nog meegeholpen bekertjes water uit te delen tijdens weer een andere race. Die race werd door onze hardloopclub georganiseerd, als je dan niet meeloopt ben je wel een beetje moreel verplicht als vrijwilliger mee te helpen. Daarna ben ik ook nog naar huis huis teruggewandeld, dus vandaag heb ik een goede training achter de rug. Sander heeft vanmiddag toen het lekker heet was ook een lange run gedaan met Jason, zodat we vanavond beiden een beetje op apengapen liggen.

We beginnen ons al mentaal voor te bereiden op onze vakantie die volgende week begint. We gaan naar Prince Rupert, de noordwest kust van Canada, rijden en nemen daar de inside-passage ferry naar het noorden van Vancouver Island. We hebben dan ongeveer een week om daar te genieten van de natuur, bijvoorbeeld van de grijze walvissen en orca`s en komen via Vancouver en het wijngebied in het midden van British Columbia weer terug naar huis. We verheugen ons er op. We kamperen maar nemen ook motelletjes onderweg. Ik heb al 2 folie `dekens` aangeschaft voor als het kouder is `s nachts dan het ons lief is. Neemt wat minder ruimte in dan extra dekens, zo proberen we de bagage een beetje in te perken.
En alsof dat nog allemaal niet genoeg is heb ik vandaag ook alweer mijn volgende bezoek aan Nederland geboekt, 18 oktober. Leve de KLM, nu eindelijk ook buiten de zomerperiode een rechtstreekse vlucht naar Amsterdam!


Some weekends we do stay home, although our blog makes you think we only travel over here. We cheered on the Moose Mountain Trail racers (West-Bragg Creek) yesterday (Saturday) morning, doing 16, 29 or 42 km in the (steep) hills. It was a perfect opportunity to enjoy the morning sun, relax and combine it with a 90 minute walk in the woods. We even met a couple of people we know over there. It appeared that we had met the organiser of the race, Jen, about two weeks ago on an evening of orienteering. Orienteering is running or walking around with a very detailed map and finding flags marked on the map as quick as you can. Your speed totally depends on your fitness level, lasyness or how competetive you are. Apart from Jen we also met Karen and Jason over there, both belonging to our running group.
Sunday morning the alram went of early again and I went for a run to the Bow river. There I helped out handing out water to racewrs from yet another race. This race was organised by our running group so when you do not run it the least you can do it is volunteer. After that I walked most of the way back home, so I had a good training today. Sander also went out for a run this afternoon in the heat, he did a long run with Jason.So both of us are a bit worn out tonight.

We are mentally preparing us now for our trip to BC next week: Prince Rupert, Inside passage ferry, one week on Vancouver Island and back through interior BC visiting the wine area around Kelowna. I look forward to seeing grey whales and orcas again. We will combine camping with some motel rooms. As a preparation I bought two foil safety blankets for more warmth on cold nights, saving us the space of extra blankets. I hope that will work and that the cold will not force us out of our tent into hotels. Evenings are gettingh pretty chilly already around here, but BC might be better.
And today I also booked my next flight to visit my parents again for october 18th. A big hooray for KLM, this is my first direct flight to Amsterdam outside the summer holiday season.

Lake Louise

Het weekend begon goed: we gingen naar de bruiloft van Benjamin en Dinara(twee Shell collega's, Sander werkt al een paar jaar nauw samen met Ben). Hij is Engels, zij is uit Kazachstan, het was een zeer internationaal gezelschap waarin alles vertaald werd in Engels en Russisch. Op iedere tafel wijn en wodka, het was de bedoeling dat er flink geproost en getoast zou worden. Na het diner werd er nog gedanst: au, dat voel je erg goed als je in je nette schoenen geen steunzooltjes draagt. Het was gezellig, en leuke bijkomstigheid is dat je op zo'n dag ook altijd weer extra terugdenkt aan hoe leuk je eigen trouwdag was. Ik zag het om me heen bij vele getrouwde stellen, het maakt goede nostalgische gevoelens in je los.
We hebben voorzichtig aan gedaan met de wodka shots want we wilden er zaterdagochtend op tijd al weer op uit. Dit keer naar de (tenten)camping in Lake Louise. Het was echt overal behoorlijk druk (relatief hoor, Canadees druk is lang niet zo druk als druk in Nederland). De camping heeft een elektrische omheining, stevig schrikdraad zal ik maar zeggen, om de beren weg te houden. Dan vraag ik me af: als ze zo hard kunnen rennen, goed in bomen kunnen klimmen, dan kunnen ze ook wel over zo'n rooster of omheining springen. Zou het nou echt allemaal zo enorm verschil maken? Een goede grizzly gaat schijnbaar gewoon overal doorheen, omheining, prikkeldraad, gewoon dwars er door heen. Maar de gewone zwarte beren zijn wat minder sterk en groot, daar zal het wel meer voor bedoeld zijn neem ik aan.
We hebben 13 km gewandeld op zaterdag, plain of six glaciers gedaan. De wandeling gaat eerst 2 km vlak langs de oever van het beroemde groenig gekleurde meer, daarna wat klimmen, niet al te zwaar, ik vond de wandeling mooi. Wel druk, het is echt midden in het vakantieseizoen. Half Calgary is gaan wandelen vorig weekend volgens ons. De parkeerplaats, die echt enorm groot is, was al overvol toen we er aankwamen, we moesten terugrijden om langs de weg te parkeren. Op de foto met uitzicht over het meer is ook goed de eerste berg van het skigebied van Lake Louise te zien.
Op zondag hebben we Yoho Valley Road gereden, naar de Takakaw watervallen. Ook daar nog even een korte wandeling gemaakt langs de rivier en mijn voetjes in de ijskoude rivier gehangen. Prachtige vallei, de 13 km over de weg er naar toe is alleen al de moeite waard. Ook een erg leuke walk-in camping tegenover de watervallen (je hoeft je spullen max. 500m naar de camping te dragen, dat walk-in is dus wel ene beetje overdreven).




Our weekend started very well: we attended the wedding of Benjamin and Dinara(two Shell collegues, Sander works with Ben). He is English, she is from Kazachstan, a very nternational mix with everything translated in English as well as Kazach/Russian(?). There was wine and wodka on all the tables, it was clear that we were supposed to drink and toast a lot. Dinner was followed by dancing, auch...., that hurts in your dress shoes in which orthotics don't fit. It was a very nice party and as a bonus it makes you think extra about your own wedding day with all the nice memories again. I noticed more couples reliving these nostalgic and romantic feelings!
We took it easy on the wodka shots since we had plans to leave early saturday for a Lake Louise camping trip. It appeared that half Calgary had made plans for being in the mountains, it was remarkably busy (all relative, Canadian busy is not all comparable to Dutch busy). The Lake Louise tent campground has an electric fence and an electric texas gate to keep out wildlife (bears). If bears can run fast, can climb into trees very well, can't they junp a fence or texas gate, it doesn't look all that usefull to me?? And grizzly's can walk right through fencing, they are very strong. Oh well, it might scare away the more common black bears.
Saturday we hiked 13 km, plain of six glaciers. I liked the path along the lake for the first 2 km, after that the climb is moderate. It is a well known trail, it was pretty busy. The huge parking lot was already full when we arrived, we parked somewhere 1 km down the entrance road! The lake view pciture also clearly shows the Lake Louise skiing area.
Sunday we drove the 13 km Yoho Valley Road to the Takakaw falls. It is a beautiful valley, we did a short 5 km hike along the river valley. Perfect place to cool my feet! The walk-in camp site across the falls looked perfect (max 500 m walk from your car to the camp site, walk-in is a bit exagerated).

Highwood pass - Ptarmigan circque

Afgelopen zondag een prachtige wandeling gemaakt helemaal in het zuiden van Kananaskis Country aan de Highwood pass. De eerste 20 minuten behoorlijk steil omhoog en daarna door de bloemenweiden naar de moraine van een gletscher, en lunch bovenin. Half augustus bloeiden daar bijvoorbeeld de vergeet-me0nietjes, de natuur is maanden achter hier. De plaatjes spreken voor zichzelf.



Last Sunday we hiked Ptarmigan Cirque on the Highwood pass in the south of Kananaskis Country. A steep 20 minute start and after that a beautiful scenery in the meadows full with flowers. Forget-me-nots half august, nature is a bit behind he. It ended on the moraine of a gletscher where we had lunch. The pictures tell the story.

Heritage day weekend

De lange weekends begin juli en augustus zijn hier de echte vakantieweken voor de meeste Canadezen. Kamperen is dan populair en daarom is het zo vanaf donderdag voor t/m zaterdag in het lange weekend heel lastig om zonder reservering aan een kampeerplek te komen. Voor de meesteleuke kleine campings kan je bovendien niet reserveren en moet je al op woensdag aan de poort staan om een "first come. first serve" plekje te krijgen. Daarom hadden we besloten alleen de zondag en maandag te gaan kamperen, vreemd genoeg vertrekken er al wel weer veel mensen op zondagochtend.
Bovendien was er zaterdag een open dag van een aantal biologische boeren in Innisfail , pakweg een uur noordelijk van Calgary. We hebben aardbeien, frambozen, alle mogelijke kolen en bonen/erwten/peulen, wortels, asperges, dille, koolrabi etc etc etc etc geproefd, geroken en gezien. Allemaal vrij kleinschalig en ze moeten hier heel wat doen om genoeg water bij al dat gewas te krijgen. Een leuke dag gehad, met een oranjige bloemkool thuisgekomen en weer een ander stukje Canada kunnen bekijken.
Zondagmorgen dan alle kampeerspullen in de auto gestouwd en 2 uur gereden naar snelweg 3, helemaal in het zuiden van Alberta. We vonden een prachtige kampeerplek op de provincial camping Lundbeck falls. We hebben die middag de Crowsnest Pass gereden en een mooie wandeling gemaakt. We moesten daarvoor zo ongeveer 10 km de onverharde Adanac road volgen voor we de wandeling naar een oude steenkolen groeve konden starten. Prachtige weg trouwnes, zonder wandeling was de weg alleen ook al de moeite waard geweest. Deze hele streek is vroeger heel belangrijk geweest voor de winning van steenkolen, dat tot net onder de bodem gevonden werd. Op sommige plekken dus zelfs vanuit een open groeve.
Zondag hebben we de Frank slide bekeken, het dorpje Frank is in 1903 gedeeltelijk bedolven onder een lawine van stenen. De indianen noemden deze berg altijd al "de berg die beweegt" en weigerden altijd al om aan de voet van deze berg hun kamp op te slaan, maar aangezien de mensen in de mijn daar goed geld verdienden woonde men toch aan de voet van de berg. Nu meer dan honderd jaar later ligt er weer een nieuwe spoorlijn en weg maar verder rij je gewoon nog door die aardverschuiving heen met zo ver je kan kijken om je heen alleen maar rotsblokken. De foto's geven dit beeld niet zo goed weer, maar het was een behoorlijk indrukwekkend gezicht. Het museum dat dit hele verhaal vertelt is erg goed ingericht. De zuidwest kant van de berg zal ook nog ooit gaan schuiven, en geologen houden alles nu goed in de gaten. Want ja, net als de huizen dicht bij de Maas in Limburg, er zijn toch weer opnieuw huizen neergezet in het risicogebied!
Daarna was er nog tijd om nu eens met eigen ogen een kolenmijn te bekijken. Dik aankleden, het is er binnen zo ongeveer vier graden, lamp aan op de helm en de aardedonkere gangen in met een gids. We gingen niet al te ver de mijn in want het kost heel wat tijd en geld om al die gangen goed te stutten met houten balken, er is slecht een klein gedeelte dat goed onderhouden wordt. In de delen er om heen komen inderdaad nog steeds jaarlijks een paar instortingen van de gangen voor.
Daarna terug naar Calgary gereden en een beetje traditiegetrouw ribs gegeten bij Tony Roma's, mmmmm....!



We spend the Saturday of the Heritage day long weekend visiting Innisfail farmers. We checked out all kinds of (orange!) cauliflowers, strawberries, rspberries, peas, cabbages, dill, asparagus plants etc etc etc. We buy this stuf on the Calgary farmersmarket, it was nice to see the farmers and hear them talk about hteir produce. It was a great way to spend the first day of the long weekend, since we would have had lots of trouble finding a camping spot on Saturday.
We found out though that lots of Canadians already leave the ir campsites at Sunday morning! So on Sunday we packed our camping gear and left south to camp near Crowsnest Pass, a great provincial campsite called Lundbeck falls along highway 3. We drove the Crowsnest Pass after setting up our tent and also found time for a hike. We had to drive along Adanac road for about 10k, on a dirt raod. The ride alone was already worth the trip. We hiked about two hours to an open coalpit, coal is found just underneath the earth surface in this area. Of course the whole Crowsnest pass area has been famous for coal in the early days.
Sunday we visited the Frank slide bekeken, in 1903 part of the Frank village was covered with falling rocks from the mountain next to it. The first nations called this mountain "the mountain that moves" in their own language and refused to camp in its vicinity. But the money people made in the local mine was good and made people live there. Nowadays the railroad and highway are rebuilt but apart from that there is an impressive area filled with only rocks as far as you can see. Driving htough cq. past it is really impressive. The pictures we took do not really represent what you see and feel when you are looking at the devastation. The Frank slide museum is very good and we learned that one day the southwest peak will slide too. Geologists keep a good eye on that since, of course!, people built houses again in the area (just like in these areas that overflow by rivers each year, just move out!!).
In the afternoon there was time left to visit and walk through a coal mine. Dressed warm (it's around four degrees inside) with a helmet and headlight we walked through the mine with a guide. It costs quite some time and money to secure all the mine shafts with wood so only a small part of the mine is safe enough for visitors. We were told that each year there are a couple of shafts that collapse in this mine.
We drove back to Calgary at the end of the afternoon and tradionally had ribs at Tony Roma's, mmmmm....!

A dutch week - Een weekje Holland

Vrijdagnacht 17 juli verlieten we Calgary (nogmaals bedankt voor de lift naar het vliegveld Carla!)om onze familie in Nederland weer te bezoeken. We kwamen mooi rond etenstijd 's avonds aan in Breda, en zoals verwacht hebben we weer een vrij drukke week achter de rug daar. We hebben weer lekker bijgekletst met onze ouders en een aantal vrienden en familie in Bavel en Belgie. Het was wel wat kort maar dat geeft ons meer vrije dagen om hier in Canada aan vakantie te kunnen besteden. Van al die mooie natuur hier willen we immers ook zo goed mogelijk genieten. Maar het was goed om met onze eigen ogen te zien dat het onze ouders goed gaat en ze in beste (lees redelijke) gezondheid verkeren. Nu we weer terug zijn nog 1 werkweek en dan weer het lange augustus weekend ter gelegenheid van Heritage day. Het leven is goed!

Friday night July 17th we left Calgary (thanks again for the ride to the airport Carla!) to visit our family again to arrive there saturday around dinner time. As always, we had a pretty busy week. We caught up with quite some family members, of course moms and dads in Heemstede and Breda, cousins in Bavel, friends in Breda, with our friend Peter from the Zilk, and cousins and an aunt in Belgium. It was really short this time but that gives us more holiday time to spend in Canada, all that beautiful scenery over here that we don't want to miss out on! But it was very good to see our parents again and see for ourselves that they were in good health (considering their age etc.). One week of work and we'll have the long heritage day (august) weekend again, life is good!

Moose mountain

Het weekend voor we naar NL gingen hebben we op zondag ook nog even gewandeld. Met de auto naar de Elbow Valley (achter Bragg Creeck) en dan 8 km onverharde weg. Als er veel steentjes liggen is dat net of je op een gladde weg met ijs rijdt, je voelt de auto gewoon af en toe naar de zijkant weg glijden. Maar we moesten dat toch voorzichtigjes proberen, er zijn hier zoveel prachtige plakken waar je alleen maar via onverharde wegen kan komen. De weg was meer zanderig dan vol steentjes en gelukkig keihard, het is ons gelukt zonder de bodem van de auto er onder uit te rijden. Toen moose mountain beklommen, een grote grijze kale pukkel waar het vrijwel altijd keihard koud waait (een beetje mont ventoux achtig). Niet al te lang op de top gebleven, het was er te koud en er dreigde onweer. Niet prettig op zo'n pukkel, je bent dan een echt doelwit als het bliksemt. Toch weer zo'n 12 of 13 bergkilometertjes op ons conto geschreven. Terug op de gravel road stak er, heel toepasselijk, een moose (Amerikaanse eland) de weg over. Mooses laten zich niet zo snel zien, dit is de derde tot nu toe in al die tijd hier.

The weekend before our trip to the Netherlands we hiked Moose mountain in the Elbow Valley (past Bragg Creeck). We did the 8 km gravel road to the start of the hike, quite challenging to do gravel roads with our small car! But we managed to not crash the bottom of our car, the road was not too bad (sandy and hard with not too many gravel). I partically hate lots of gravel, that makes the car glide over the road a bit, just like on ice. But we really had to start driving gravel roads, since there is so much nice stuff out there reachable only by gravel roads. We hiked Moose mountain, a bare grey "rock" which is (nearly) always windy and cold. We did not stay at the top for long because of the cold and the darkening (thunder)skies. Not good to be up there on that bare mountain with us being the only targets for lightning! Well, another 12 or so mountain-hike km done, we're doing great in that department this summer. Driving back on the gravel road we were so lucky to see a moose crossing the road. Moose tend to hide pretty well, it was our third moose we saw during our stay here.