Sunday, July 1, 2007

Echtgenote van een specialiseerde arbeidskracht..... Spouse of a skilled worker ....

2x264 km verder in een veel te hete auto, maar wel een werkvergunning rijker! Liesbeth mag nu overal werken hier, ze kan nu samen met Sander een bankrekening hebben en een eigen pin kaart. Een stap verder op de canadese ladder! De werkvergunning wordt heel gemakkelijk verleend aan partners van mensen met een werkvergunning voor beroepen waar hier een tekort aan is (en dat geldt voor Sander). We hoefden ons trouwboekje alleen maar te laten zien, er was zelfs geen handtekening van liesbeth voor nodig, en een ritje naar Amerika te maken. Mooie autorit door het boerenland met dorpjes met namen zolas Head-smashed-in-buffalo-jump. We stonden ruim anderhalf uur in de rij bij de grens met montana, Sander's vingerafdrukken werden geregistreerd, Liesbeth's niet omdat de computer het begaf. Na het betalen van 6 dollar mochten we terug naar de canadese grens, waar de werkvergunning binnen 15 minuten en na het betalen van 150 dollar klaar was. Ondertussen waren we al wel 3 uur aan die grens, je moet er wat voor overhebben. Het werk is nog net gevonden. Afgelopen donderdag op de universiteit wel een gesprek gehad, men zegt dat het krijgen van een baan gemakkelijker is dan het huren van een huis hier. Maar al met al heeft niemand echt het geld om me die baan te geven tot nu toe. Mijn CV gaat nu weer naar andere mensen binnen de biochemie afdeling hier, we waaachten af of daar wat uit komt.

It took us 2x264 km in an awfully hot car without airconditioning, but it resulted in a work permit! Liesbeth is now allowed to work everywhere, she can have a jpoint bank account together with Sander and she can finally get her own debit card. We are finally getting there now!The work permit was easily obtained since she qualifies as 'spouse of a skilled worker". Sander indeed got his work permit based on his specialized skills, needed here in Canada. The only thing we had to do was showing our marriage license, a signature of Liesbeth was not necessary, we only had to drive to the American border to re-entry Canada and pick up Liesbeth's work permit. It was a nice drive down to the border, quit farmers country with towns with weird names such as Head-smashed-in-buffalo-jump. After waiting in line for the Montana border and waiting another half hour in the American immigration office Sander's fingerprints and picture being registered. When it was Liesbeth's turn the computer crashed, therefore her fingerprints are still not known in America. That saved her 6 dollars for the entry visum. At the canadian border it took us only 15 minutes plus 150 dollar to receive the new permit.
So after getting the permit the job hunt can begin. No luck so far. Last thursday Liesbeth already had a little chat at the university of calgary. People say that finding a job in Calgary is much easier than finding a house to live in. So far I haven't met people which had funding to give me a job. Liesbeth's CV is now being distributed among the biochemistry department. We will have to wait and see whether that will work.

1 comments:

Anonymous said...

Hallo,

Geinspireerd door TV-programmas als Ik vertrek en Het Roer Om, ben ik als 'geimigreerde' Nederlander begonnen met nederlandstalige Blogs bijelkaar te zetten (meer dan 200 al!) op een onlangs gecreeerde website http://expat-blogging.blogspot.com

Jouw website hebben ik via Google en links van andere expat bloggers gevonden en er ook bijgezet. Kijk maar eens wat je er van vindt.

Ideeen/Tips zijn meer dan welkom en ook links naar andere Nederlandse Bloggers in het buitenland zet ik er graag bij.

Met vriendelijke groet.
Paul
plbosman@gmail.com

 
Schrijf gerust een commentaartje... Feel free to add a comment...